Omnium Sanctorum Ordinis Nostri ~ II. classis
Tempora: Feria III infra Hebdomadam V post Epiphaniam III. Novembris

Divinum Officium Monastic - 1963

11-13-2018

Ad Matutinum

Incipit
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.

Psalmus 3 [0]
3:2 Dómine, quid multiplicáti sunt qui tríbulant me? * multi insúrgunt advérsum me.
3:3 Multi dicunt ánimæ meæ: * Non est salus ipsi in Deo eius.
3:4 Tu autem, Dómine, suscéptor meus es, * glória mea, et exáltans caput meum.
3:5 Voce mea ad Dóminum clamávi: * et exaudívit me de monte sancto suo.
3:6 Ego dormívi, et soporátus sum: * et exsurréxi, quia Dóminus suscépit me.
3:7 Non timébo míllia pópuli circumdántis me: * exsúrge, Dómine, salvum me fac, Deus meus.
3:8 Quóniam tu percussísti omnes adversántes mihi sine causa: * dentes peccatórum contrivísti.
3:9 Dómini est salus: * et super pópulum tuum benedíctio tua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Rito de entrada
℣. Señor, ábreme +︎ los labios.
℟. Y mi boca proclamará tu alabanza.
℣. Señor, ábreme los labios.
℟. Y mi boca proclamará tu alabanza.
℣. Señor, ábreme los labios.
℟. Y mi boca proclamará tu alabanza.

Salmo 3 [0]
3:2 ¡Ah, Señor! ¿Cómo es que se han aumentado tanto mis perseguidores? * Son muchísimos los que se han rebelado contra mí.
3:3 Muchos dicen de mí: * Ya no tiene que esperar de su Dios salvación.
3:4 Pero Tú, ¡oh Señor!, Tú eres mi protector, * mi gloria, y el que me hace levantar cabeza.
3:5 A voces clamé al Señor, * y Él me oyó benigno desde su santo monte.
3:6 Yo me dormí, y me entregué a un profundo sueño; * y me levanté, porque el Señor me tomó bajo su amparo.
3:7 No temeré, pues, a ese innumerable gentío que me tiene cercado; * levántate, ¡oh Señor!, sálvame Tú, Dios mío.
3:8 Pues Tú has castigado a todos los que sin razón me hacen guerra; * les has quebrado los dientes a los pecadores.
3:9 Del Señor nos viene la salvación; * y Tú, oh Dios mío, bendecirás a tu pueblo.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Invitatorium {Antiphona ex Proprio Sanctorum}
Ant. Regem regum Dóminum veníte adorémus: * Quia ipse est coróna Sanctórum ómnium.
Ant. Regem regum Dóminum veníte adorémus: * Quia ipse est coróna Sanctórum ómnium.
Veníte, exsultémus Dómino, iubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem eius in confessióne, et in psalmis iubilémus ei.
Ant. Regem regum Dóminum veníte adorémus: * Quia ipse est coróna Sanctórum ómnium.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu eius sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Quia ipse est coróna Sanctórum ómnium.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus eius (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus eius, et oves páscuæ eius.
Ant. Regem regum Dóminum veníte adorémus: * Quia ipse est coróna Sanctórum ómnium.
Hódie, si vocem eius audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Quia ipse est coróna Sanctórum ómnium.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus iurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Regem regum Dóminum veníte adorémus: * Quia ipse est coróna Sanctórum ómnium.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Quia ipse est coróna Sanctórum ómnium.
Ant. Regem regum Dóminum veníte adorémus: * Quia ipse est coróna Sanctórum ómnium.
Invitatorio {Antífona del Propio de los Santos}
Ant. Venid, adoremos al Señor, Rey de los reyes, * Porque Él es la corona de todos los Santos.
Ant. Venid, adoremos al Señor, Rey de los reyes, * Porque Él es la corona de todos los Santos.
Venid, regocijémonos en el Señor; cantemos con júbilo las alabanzas de Dios, Salvador nuestro. Corramos a presentarnos ante su acatamiento, dándole gracias, y entonándole himnos con júbilo.
Ant. Venid, adoremos al Señor, Rey de los reyes, * Porque Él es la corona de todos los Santos.
Porque el Señor es el Dios grande, y un rey más grande que todos los dioses. Porque en su mano tiene toda la extensión de la tierra, y suyos son los más encumbrados montes.
Ant. Porque Él es la corona de todos los Santos.
Suyo es el mar, y obra es de sus manos: y hechura de sus manos es la tierra. (de rodillas) Venid, pues, adorémosle, postrémonos: derramando lágrimas en la presencia del Señor que nos ha creado: Pues Él es el Señor Dios nuestro: y nosotros el pueblo a quien Él apacienta, y ovejas de su grey.
Ant. Venid, adoremos al Señor, Rey de los reyes, * Porque Él es la corona de todos los Santos.
Hoy mismo, si oyereis su voz, guardaos de endurecer vuestros corazones, Como sucedió, dice el Señor, cuando provocaron mi ira, poniéndome a prueba en el desierto, en donde vuestros padres me tentaron, me probaron, y vieron mis obras.
Ant. Porque Él es la corona de todos los Santos.
Por espacio de cuarenta años estuve irritado contra esta generación, y dije: Siempre está descarriado el corazón de este pueblo. Ellos no conocieron mis caminos; por lo que juré airado que no entrarían en mi reposo.
Ant. Venid, adoremos al Señor, Rey de los reyes, * Porque Él es la corona de todos los Santos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Porque Él es la corona de todos los Santos.
Ant. Venid, adoremos al Señor, Rey de los reyes, * Porque Él es la corona de todos los Santos.
Hymnus {ex Proprio Sanctorum}
Iesu Salvátor sǽculi,
Redémptis ope súbveni:
Et pia Dei Génitrix,
Salútem posce míseris.

Monachórum suffrágia,
Omnésque cives cǽlici
Annuant votis súpplicum,
Et vitæ poscant prǽmium.

Laus, honor, virtus, glória
Deo Patri, et Fílio,
Sancto simul Paráclito,
In sæculórum sǽcula. Amen.
Himno {del Propio de los Santos}
¡Oh Jesús, dador de la salvación eterna!,
socorre a los redimidos;
¡oh Virgen, Madre de la clemencia!,
da a tus siervos la salvación.

Y vosotros, ejército de los ángeles,
coros de los patriarcas
y legión inspirada de los profetas:
pedid el perdón para los pecadores.

Que el Bautista, precursor de Cristo,
y el Portero del alto cielo,
y los demás apóstoles desaten
las cadenas de nuestras culpas.

Que la legión triunfante
de los mártires, el coro sagrado
de los sacerdotes y las vírgenes
castas laven nuestras manchas.

Todos los que reináis como príncipes
en la augusta corte del cielo,
escuchad los votos de los que os suplican,
los cuales os piden los dones del cielo.

Poder, honor, alabanza y gloria
sean dadas a Dios Padre,
con el Hijo, y el Paráclito Santo,
por los siglos de los siglos.
Amén.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ et Psalmi ex Proprio Sanctorum}
Nocturn I.
Ant. Novit Dóminus * viam iustórum, qui in lege eius meditántur die ac nocte.
Psalmus 1 [1]
1:1 Beátus vir, qui non ábiit in consílio impiórum, et in via peccatórum non stetit, * et in cáthedra pestiléntiæ non sedit:
1:2 Sed in lege Dómini volúntas eius, * et in lege eius meditábitur die ac nocte.
1:3 Et erit tamquam lignum, quod plantátum est secus decúrsus aquárum, * quod fructum suum dabit in témpore suo:
1:3 Et fólium eius non défluet: * et ómnia quæcúmque fáciet, prosperabúntur.
1:4 Non sic ímpii, non sic: * sed tamquam pulvis, quem proícit ventus a fácie terræ.
1:5 Ídeo non resúrgent ímpii in iudício: * neque peccatóres in concílio iustórum.
1:6 Quóniam novit Dóminus viam iustórum: * et iter impiórum períbit.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Novit Dóminus viam iustórum, qui in lege eius meditántur die ac nocte.
Salmos con lecturas {Antífonas y salmos del Propio de los Santos}
Nocturn I.
Ant. Conoce el Señor * el proceder de los justos que están meditando su ley día y noche.
Salmo 1 [1]
1:1 Dichoso aquel varón que no se deja llevar de los consejos de los malos, ni se detiene en el camino de los pecadores, * ni se asienta en la cátedra pestilente de los libertinos;
1:2 Sino que tiene puesta toda su voluntad en la ley del Señor, * y está meditando en ella día y noche.
1:3 Él será como el árbol plantado junto a las corrientes de las aguas, * el cual dará su fruto en el debido tiempo,
1:3 Y cuya hoja no caerá nunca; * y cuanto él hiciere tendrá próspero efecto.
1:4 No así los impíos, no así; * sino que serán como el tamo o polvo que el viento arroja de la superficie de la tierra.
1:5 Por tanto, no prevalecerán los impíos en el juicio; * ni los pecadores estarán en la asamblea de los justos.
1:6 Porque conoce el Señor y premia el proceder de los justos; * mas la senda de los impíos terminará en la perdición.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Conoce el Señor el proceder de los justos que están meditando su ley día y noche.
Ant. Mirificávit * Dóminus Sanctos suos, et exaudívit eos clamántes ad se.
Psalmus 4 [2]
4:2 Cum invocárem exaudívit me Deus iustítiæ meæ: * in tribulatióne dilatásti mihi.
4:2 Miserére mei, * et exáudi oratiónem meam.
4:3 Fílii hóminum, úsquequo gravi corde? * ut quid dilígitis vanitátem, et quǽritis mendácium?
4:4 Et scitóte quóniam mirificávit Dóminus sanctum suum: * Dóminus exáudiet me cum clamávero ad eum.
4:5 Irascímini, et nolíte peccáre: * quæ dícitis in córdibus vestris, in cubílibus vestris compungímini.
4:6 Sacrificáte sacrifícium iustítiæ, et speráte in Dómino. * Multi dicunt: Quis osténdit nobis bona?
4:7 Signátum est super nos lumen vultus tui, Dómine: * dedísti lætítiam in corde meo.
4:8 A fructu fruménti, vini, et ólei sui * multiplicáti sunt.
4:9 In pace in idípsum * dórmiam, et requiéscam;
4:10 Quóniam tu, Dómine, singuláriter in spe * constituísti me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Mirificávit Dóminus Sanctos suos, et exaudívit eos clamántes ad se.
Ant. Ha hecho admirables * el Señor a sus Santos, y les ha escuchado siempre que han clamado a Él.
Salmo 4 [2]
4:2 Escúchame cuando te invoco, Dios, defensor mío; * Tú que en el aprieto me diste anchura,
4:2 Ten piedad de mí * y escucha mi oración.
4:3 Y vosotros, ¿hasta cuándo ultrajaréis mi honor, * amaréis la falsedad y buscaréis el engaño?
4:4 Sabedlo: el Señor hizo milagros en mi favor, * y el Señor me escuchará cuando lo invoque.
4:5 Temblad y no pequéis, * reflexionad en el silencio de vuestro lecho;
4:6 Ofreced sacrificios legítimos y confiad en el Señor. * Hay muchos que dicen: «¿Quién nos hará ver la dicha,
4:7 Si la luz de tu rostro ha huido de nosotros?» * Pero Tú, Señor, has puesto en mi corazón más alegría
4:8 Que si abundara * en trigo y en vino.
4:9 En paz me acuesto * y en seguida me duermo,
4:10 Porque Tú sólo, Señor, * me haces vivir tranquilo.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Ha hecho admirables el Señor a sus Santos, y les ha escuchado siempre que han clamado a Él.
Ant. Læténtur * omnes, qui sperant in te, Dómine, † in ætérnum exsultábunt: et habitábis in eis. † Et gloriabúntur in te omnes qui díligent nomen tuum.
Psalmus 5 [3]
5:2 Verba mea áuribus pércipe, Dómine, * intéllege clamórem meum.
5:3 Inténde voci oratiónis meæ, * Rex meus et Deus meus.
5:4 Quóniam ad te orábo: * Dómine, mane exáudies vocem meam.
5:5 Mane astábo tibi et vidébo: * quóniam non Deus volens iniquitátem tu es.
5:6 Neque habitábit iuxta te malígnus: * neque permanébunt iniústi ante óculos tuos.
5:7 Odísti omnes, qui operántur iniquitátem: * perdes omnes, qui loquúntur mendácium.
5:7 Virum sánguinum et dolósum abominábitur Dóminus: * ego autem in multitúdine misericórdiæ tuæ.
5:8 Introíbo in domum tuam: * adorábo ad templum sanctum tuum in timóre tuo.
5:9 Dómine, deduc me in iustítia tua: * propter inimícos meos dírige in conspéctu tuo viam meam.
5:10 Quóniam non est in ore eórum véritas: * cor eórum vanum est.
5:11 Sepúlcrum patens est guttur eórum, linguis suis dolóse agébant, * iúdica illos, Deus.
5:11 Décidant a cogitatiónibus suis, secúndum multitúdinem impietátum eórum expélle eos, * quóniam irritavérunt te, Dómine.
5:12 Et læténtur omnes, qui sperant in te, * in ætérnum exsultábunt: et habitábis in eis.
5:12 Et gloriabúntur in te omnes, qui díligunt nomen tuum, * quóniam tu benedíces iusto.
5:13 Dómine, ut scuto bonæ voluntátis tuæ * coronásti nos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Læténtur omnes, qui sperant in te, Dómine, † in ætérnum exsultábunt: et habitábis in eis. † Et gloriabúntur in te omnes qui díligent nomen tuum.
Ant. Let all them be glad that hope in thee: they shall rejoice for ever, and thou shalt dwell in them. And all they that love thy name shall glory in thee.
Salmo 5 [3]
5:2 Señor, escucha mis palabras, * atiende a mis gemidos,
5:3 Haz caso de mis gritos de auxilio, * Rey mío y Dios mío.
5:4 A ti te suplico, * Señor; por la mañana escucharás mi voz,
5:5 Por la mañana te expongo mi causa, y me quedo aguardando. * Tú no eres un Dios que ame la maldad,
5:6 Ni el malvado es tu huésped, * ni el arrogante se mantiene en tu presencia.
5:7 Detestas a los malhechores, * destruyes a los mentirosos;
5:7 Al hombre sanguinario y traicionero lo aborrece el Señor. * Pero yo, por tu gran bondad,
5:8 Entraré en tu casa, * me postraré ante tu templo santo con toda reverencia.
5:9 Señor, guíame con tu justicia, * porque tengo enemigos; alláname tu camino.
5:10 En su boca no hay sinceridad, * su corazón es perverso;
5:11 Su garganta es un sepulcro abierto, mientras halagan con la lengua. * Castígalos, ¡oh Dios!:
5:11 Que fracasen sus planes; expúlsalos por sus muchos crímenes, * porque se rebelan contra ti.
5:12 Que se alegren los que se acogen a ti, * con júbilo eterno; protégelos,
5:12 Para que se llenen de gozo los que aman tu nombre, * porque Tú, Señor, bendices al justo,
5:13 Y como un escudo * lo rodea tu favor.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Let all them be glad that hope in thee: they shall rejoice for ever, and thou shalt dwell in them. And all they that love thy name shall glory in thee.
Ant. Admirábile est * nomen tuum, Dómine: quia glória et honóre coronásti Sanctos tuos, et constituísti eos super ópera mánuum tuárum.
Psalmus 8 [4]
8:2 Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!
8:2 Quóniam eleváta est magnificéntia tua, * super cælos.
8:3 Ex ore infántium et lacténtium perfecísti laudem propter inimícos tuos, * ut déstruas inimícum et ultórem.
8:4 Quóniam vidébo cælos tuos, ópera digitórum tuórum: * lunam et stellas, quæ tu fundásti.
8:5 Quid est homo quod memor es eius? * aut fílius hóminis, quóniam vísitas eum?
8:6 Minuísti eum paulo minus ab Ángelis, glória et honóre coronásti eum: * et constituísti eum super ópera mánuum tuárum.
8:8 Ómnia subiecísti sub pédibus eius, * oves et boves univérsas: ínsuper et pécora campi.
8:9 Vólucres cæli, et pisces maris, * qui perámbulant sémitas maris.
8:10 Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Admirábile est nomen tuum, Dómine: quia glória et honóre coronásti Sanctos tuos, et constituísti eos super ópera mánuum tuárum.
Ant. Es admirable, * oh Señor, tu nombre; porque has coronado a tus santos de gloria y honor, y los has constituido sobre las obras de tus manos.
Salmo 8 [4]
8:2 ¡Oh Señor, soberano dueño nuestro, * cuán admirable es tu santo Nombre en toda la tierra!
8:2 Porque tu majestad se ve ensalzada * sobre los cielos.
8:3 De la boca de los niños y de los que están aún pendientes del pecho de sus madres, hiciste Tú salir perfecta alabanza, por razón de tus enemigos, * para destruir al enemigo y al vengativo.
8:4 Yo contemplo tus cielos, obra de tus dedos, * la luna y las estrellas que Tú creaste,
8:5 Y exclamo: ¿Qué es el hombre, para que Tú te acuerdes de él? * ¿O qué es el hijo del hombre, para que vengas a visitarlo?
8:6 Lo hiciste un poco inferior a los ángeles, lo coronaste de gloria y de honor, * y le has dado el mando sobre las obras de tus manos.
8:8 Todas ellas las pusiste a sus pies; * todas las ovejas y bueyes, y aun las bestias del campo;
8:9 Las aves del cielo, y los peces del mar * que hienden sus olas.
8:10 ¡Oh Señor, soberano dueño nuestro, * cuán admirable es tu Nombre en toda la redondez de la tierra!
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Es admirable, oh Señor, tu nombre; porque has coronado a tus santos de gloria y honor, y los has constituido sobre las obras de tus manos.
Ant. Dómine, * qui operáti sunt iustítiam, habitábunt in tabernáculo tuo, et requiéscent in monte sancto tuo.
Psalmus 14 [5]
14:1 Dómine, quis habitábit in tabernáculo tuo? * aut quis requiéscet in monte sancto tuo?
14:2 Qui ingréditur sine mácula, * et operátur iustítiam:
14:3 Qui lóquitur veritátem in corde suo, * qui non egit dolum in lingua sua:
14:3 Nec fecit próximo suo malum, * et oppróbrium non accépit advérsus próximos suos.
14:4 Ad níhilum dedúctus est in conspéctu eius malígnus: * timéntes autem Dóminum gloríficat:
14:5 Qui iurat próximo suo, et non décipit, * qui pecúniam suam non dedit ad usúram, et múnera super innocéntem non accépit.
14:5 Qui facit hæc: * non movébitur in ætérnum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dómine, qui operáti sunt iustítiam, habitábunt in tabernáculo tuo, et requiéscent in monte sancto tuo.
Ant. Señor, * los que obran rectamente morarán en tu tabernáculo y descansarán en tu santo monte.
Salmo 14 [5]
14:1 ¡Ah, Señor!, ¿quién morará en tu celestial tabernáculo? * ¿o quién descansará en tu santo monte?
14:2 Aquel que vive sin mancilla * y obra rectamente.
14:3 Aquel que habla la verdad que tiene en su corazón * y no ha forjado ningún dolo con su lengua;
14:3 Ni ha hecho mal a sus prójimos * ni ha consentido que fuesen infamados.
14:4 El que en su estimación tiene al malvado por nada, * mas honra a aquellos que temen al Señor;
14:5 Que si hace juramento a su prójimo, no le engaña. * Que no da su dinero a usura, ni se deja cohechar contra el inocente.
14:5 Quien así se porta, * no será conmovido por toda la eternidad.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Señor, los que obran rectamente morarán en tu tabernáculo y descansarán en tu santo monte.
Ant. Hæc est generátio * quæréntium Dóminum, quæréntium fáciem Dei Iacob.
Psalmus 23 [6]
23:1 Dómini est terra, et plenitúdo eius: * orbis terrárum, et univérsi qui hábitant in eo.
23:2 Quia ipse super mária fundávit eum: * et super flúmina præparávit eum.
23:3 Quis ascéndet in montem Dómini? * aut quis stabit in loco sancto eius?
23:4 Ínnocens mánibus et mundo corde, * qui non accépit in vano ánimam suam, nec iurávit in dolo próximo suo.
23:5 Hic accípiet benedictiónem a Dómino: * et misericórdiam a Deo, salutári suo.
23:6 Hæc est generátio quæréntium eum, * quæréntium fáciem Dei Iacob.
23:7 Attóllite portas, príncipes, vestras, et elevámini, portæ æternáles: * et introíbit Rex glóriæ.
23:8 Quis est iste Rex glóriæ? * Dóminus fortis et potens: Dóminus potens in prǽlio.
23:9 Attóllite portas, príncipes, vestras, et elevámini, portæ æternáles: * et introíbit Rex glóriæ.
23:10 Quis est iste Rex glóriæ? * Dóminus virtútum ipse est Rex glóriæ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Hæc est generátio quæréntium Dóminum, quæréntium fáciem Dei Iacob.
Ant. Tal es el linaje * de los que buscan al Señor, de los que anhelan ver el rostro del Dios de Jacob.
Salmo 23 [6]
23:1 Del Señor es la tierra y cuanto la llena, * el orbe y todos sus habitantes:
23:2 Él la fundó sobre los mares, * Él la afianzó sobre los ríos.
23:3 ¿Quién puede subir al monte del Señor? * ¿Quién puede estar en el recinto sacro?
23:4 El hombre de manos inocentes y puro corazón, * que no confía en los ídolos ni jura contra el prójimo en falso.
23:5 Ése recibirá la bendición del Señor, * le hará justicia el Dios de salvación.
23:6 Éste es el grupo que busca al Señor, * que viene a tu presencia, Dios de Jacob.
23:7 ¡Portones!, alzad los dinteles, que se alcen las antiguas compuertas: * va a entrar el Rey de la gloria.
23:8 ¿Quién es ese Rey de la gloria? * El Señor, héroe valeroso; el Señor, héroe de la guerra.
23:9 ¡Portones!, alzad los dinteles, que se alcen las antiguas compuertas: * va a entrar el Rey de la gloria.
23:10 ¿Quién es ese Rey de la gloria? * El Señor, Dios de los ejércitos. Él es el Rey de la gloria.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Tal es el linaje de los que buscan al Señor, de los que anhelan ver el rostro del Dios de Jacob.
℣. Lætámini in Dómino, et exsultáte iusti.
℟. Et gloriámini omnes recti corde.
℣. Alegraos y regocijaos, justos, en el Señor.
℟. Y gloriaos todos los de corazón recto.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Iesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
Absolución. Señor Jesucristo, escucha las súplicas de tus siervos y ten misericordia de nosotros, Tú que vives y reinas con el Padre y el Espíritu Santo por los siglos de los siglos. Amén.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Benedictióne perpétua benedícat nos Pater ætérnus. Amen.

Lectio 1
De libro Ecclesiastici
Sir 44:1-4
1 Laudémus viros gloriósos, et paréntes nostros in generatióne sua.
2 Multam glóriam fecit Dóminus: magnificéntia sua a sǽculo.
3 Dominántes in potestátibus suis, hómines magni virtúte et prudéntia sua prǽditi, nuntiántes in prophétis dignitátem prophetárum:
4 Et imperántes in præsénti pópulo, et virtúte prudéntiæ pópulis sanctíssima verba:
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Sanctíssime Conféssor Christi Benedícte monachórum Pater et Dux
* Intercéde pro nostra omniúmque salúte.
℣. Devótæ plebi súbveni sancta intercessióne, † ut tuis adiúta précibus regna cæléstia consequátur.
℟. Intercéde pro nostra omniúmque salúte.

℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. El Padre Eterno nos bendiga con su continua bendición. Amén.

Lectura 1
Del Libro del Eclesiástico
Sir 44:1-4
1 Alabemos a los varones ilustres, a nuestros mayores, a quienes debemos el ser.
2 Mucha gloria redundó al Señor por su magnificencia con ellos desde el principio del mundo.
3 Gobernaron sus estados, fueron hombres grandes en valor y adornados de prudencia; y como profetas que eran, hicieron conocer la dignidad del profeta.
4 Gobernaron al pueblo de su tiempo con la virtud de la prudencia, dando muy santas instrucciones a sus súbditos.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. O Benedict, Most holy confessor of Christ, father and leader of monks,
* Intercede for us and the salvation of all.
℣. Assist your devoted people with holy intercession so that with the help of your prayers they may reach the heavenly kingdom.
℟. Intercede for us and the salvation of all.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Unigénitus Dei Fílius nos benedícere et adiuváre dignétur. Amen.

Lectio 2
Sir 44:5-7
5 In perítia sua requiréntes modos músicos, et narrántes cármina Scripturárum:
6 Hómines dívites in virtúte, pulchritúdinis stúdium habéntes, pacificántes in dómibus suis.
7 Omnes isti in generatiónibus gentis suæ glóriam adépti sunt, et in diébus suis habéntur in láudibus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Tóllite iugum meum super vos, dicit Dóminus, et díscite a me, quia mitis sum et húmilis corde:
* Iugum enim meum suáve est, et onus meum leve.
℣. Et inveniétis réquiem animábus vestris.
℟. Iugum enim meum suáve est, et onus meum leve.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. El Hijo único de Dios nos bendiga y nos ayude. Amén.

Lectura 2
Sir 44:5-7
5 Con su habilidad inventaron tonos musicales, y compusieron los cánticos de las Escrituras.
6 Hombres ricos en virtudes, solícitos del decoro del Santuario, pacíficos en sus casas.
7 Todos éstos en sus tiempos alcanzaron gloria y honraron su siglo.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Tomad mi yugo sobre vosotros, dice el Señor, y aprended de mí que soy pacífico y humilde de corazón:
* A la verdad mi yugo es suave y mi carga es ligera,
℣. Y hallaréis el reposo para vuestras almas.
℟. A la verdad mi yugo es suave y mi carga es ligera.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Spíritus Sancti grátia illúminet sensus et corda nostra. Amen.

Lectio 3
Sir 44:8-11
8 Qui de illis nati sunt reliquérunt nomen narrándi laudes eórum.
9 Et sunt quorum non est memória: periérunt quasi qui non fúerint: et nati sunt quasi non nati, et fílii ipsórum cum ipsis.
10 Sed illi viri misericórdiæ sunt, quorum pietátes non defuérunt.
11 Cum sémine eórum pérmanent bona:
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Hæc est vera fratérnitas, quæ numquam pótuit violári certámine: † qui, effúso sánguine secúti sunt Dóminum:
* Contemnéntes aulam régiam, pervenérunt ad regna cæléstia.
℣. Ecce quam bonum et quam iucúndum habitáre fratres in unum!
℟. Contemnéntes aulam régiam, pervenérunt ad regna cæléstia.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. La gracia del Espíritu Santo ilumine nuestros sentidos y corazones. Amén

Lectura 3
Sir 44:8-11
8 Los hijos que de ellos nacieron, dejaron un nombre que hace recordar sus alabanzas.
9 Mas hubo algunos, de los cuales no queda memoria, que perecieron como si nunca hubieran existido, así ellos como sus hijos, y aunque nacieron, fueron como si no hubieran nacido.
10 Pero fueron varones misericordiosos aquellos cuyas obras de piedad no han caído en olvido.
11 En su descendencia permanecerán sus bienes.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Theirs is a brotherhood indeed, whose tie no storms availed to sever together they followed the Lord in the shedding of their blood.
* Together they set at nought the Royal Palace; together they attained unto the kingdom of heaven.
℣. Behold how good and how pleasant it is for brethren to dwell together in unity.
℟. Together they set at nought the Royal Palace; together they attained unto the kingdom of heaven.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. In unitáte Sancti Spíritus, benedícat nos Pater et Fílius. Amen.

Lectio 4
Sir 44:12-15
12 Hæréditas sancta nepótes eórum, et in testaméntis stetit semen eórum:
13 Et fílii eórum propter illos usque in ætérnum manent: semen eórum et glória eórum non derelinquétur.
14 Córpora ipsórum in pace sepúlta sunt, et nomen eórum vivit in generatiónem et generatiónem.
15 Sapiéntiam ipsórum narrent pópuli, et laudem eórum núntiet ecclésia.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Sancti tui, Dómine, mirábile consecúti sunt iter, serviéntes præcéptis tuis, ut inveniréntur illǽsi in aquis válidis:
* Terra appáruit árida: et in Mari Rubro via sine impediménto.
℣. Quóniam percússit petram, et fluxérunt aquæ, et torréntes inundavérunt.
℟. Terra appáruit árida: et in Mari Rubro via sine impediménto.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Terra appáruit árida: et in Mari Rubro via sine impediménto.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición.

Lectura 4
Sir 44:12-15
12 Sus nietos son una sucesión, o pueblo santo, y su posteridad se mantuvo constante en la alianza con Dios.
13 Y por el mérito suyo durará para siempre su descendencia; nunca perecerán su linaje y su gloria.
14 Sepultados en paz fueron sus cuerpos, y vive su nombre por todos los siglos.
15 Celebren los pueblos su sabiduría, y repítanse sus alabanzas en las asambleas sagradas.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Tus santos, Señor, recorrieron un camino admirable, observando tus preceptos, a fin de mantenerse ilesos en medio de las grandes pruebas:
* La tierra se mantuvo firme, y pasaron el Mar Rojo sin obstáculo alguno,
℣. Porque hirió la piedra, manaron las aguas, y se formaron torrentes caudalosos.
℟. La tierra se mantuvo firme, y pasaron el Mar Rojo sin obstáculo alguno.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. La tierra se mantuvo firme, y pasaron el Mar Rojo sin obstáculo alguno.
Nocturn II.
Ant. Dilígite * Dóminum, omnes sancti eius, † quóniam veritátem requíret Dóminus.
Psalmus 30 [7]
30:2 In te, Dómine, sperávi, non confúndar in ætérnum: * in iustítia tua líbera me.
30:3 Inclína ad me aurem tuam, * accélera ut éruas me.
30:3 Esto mihi in Deum protectórem, et in domum refúgii: * ut salvum me fácias.
30:4 Quóniam fortitúdo mea, et refúgium meum es tu: * et propter nomen tuum dedúces me, et enútries me.
30:5 Edúces me de láqueo hoc, quem abscondérunt mihi: * quóniam tu es protéctor meus.
30:6 In manus tuas comméndo spíritum meum: * redemísti me, Dómine, Deus veritátis.
30:7 Odísti observántes vanitátes, * supervácue.
30:7 Ego autem in Dómino sperávi: * exsultábo, et lætábor in misericórdia tua.
30:8 Quóniam respexísti humilitátem meam, * salvásti de necessitátibus ánimam meam.
30:9 Nec conclusísti me in mánibus inimíci: * statuísti in loco spatióso pedes meos.
30:10 Miserére mei, Dómine, quóniam tríbulor: * conturbátus est in ira óculus meus, ánima mea, et venter meus:
30:11 Quóniam defécit in dolóre vita mea: * et anni mei in gemítibus.
30:11 Infirmáta est in paupertáte virtus mea: * et ossa mea conturbáta sunt.
30:12 Super omnes inimícos meos factus sum oppróbrium et vicínis meis valde: * et timor notis meis.
30:12 Qui vidébant me, foras fugérunt a me: * oblivióni datus sum, tamquam mórtuus a corde.
30:13 Factus sum tamquam vas pérditum: * quóniam audívi vituperatiónem multórum commorántium in circúitu.
30:14 In eo dum convenírent simul advérsum me, * accípere ánimam meam consiliáti sunt.
30:15 Ego autem in te sperávi, Dómine: * dixi: Deus meus es tu: in mánibus tuis sortes meæ.
30:16 Éripe me de manu inimicórum meórum, * et a persequéntibus me.
30:17 Illústra fáciem tuam super servum tuum, salvum me fac in misericórdia tua: * Dómine, non confúndar, quóniam invocávi te.
30:18 Erubéscant ímpii, et deducántur in inférnum: * muta fiant lábia dolósa.
30:19 Quæ loquúntur advérsus iustum iniquitátem: * in supérbia, et in abusióne.
30:20 Quam magna multitúdo dulcédinis tuæ, Dómine, * quam abscondísti timéntibus te.
30:20 Perfecísti eis, qui sperant in te, * in conspéctu filiórum hóminum.
30:21 Abscóndes eos in abscóndito faciéi tuæ * a conturbatióne hóminum.
30:21 Próteges eos in tabernáculo tuo * a contradictióne linguárum.
30:22 Benedíctus Dóminus: * quóniam mirificávit misericórdiam suam mihi in civitáte muníta.
30:23 Ego autem dixi in excéssu mentis meæ: * Proiéctus sum a fácie oculórum tuórum.
30:23 Ídeo exaudísti vocem oratiónis meæ, * dum clamárem ad te.
30:24 Dilígite Dóminum omnes sancti eius: * quóniam veritátem requíret Dóminus, et retríbuet abundánter faciéntibus supérbiam.
30:25 Viríliter ágite, et confortétur cor vestrum, * omnes, qui sperátis in Dómino.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dilígite Dóminum, omnes sancti eius, † quóniam veritátem requíret Dóminus.
Nocturn II.
Ant. O love the Lord, all ye his saints: for the Lord will require truth.
Salmo 30 [7]
30:2 A ti, Señor, me acojo: no quede yo nunca defraudado; * Tú, que eres justo, ponme a salvo,
30:3 Inclina tu oído hacia mí; * ven aprisa a librarme,
30:3 Sé la roca de mi refugio, * un baluarte donde me salve,
30:4 Tú que eres mi roca y mi baluarte; * por tu nombre dirígeme y guíame:
30:5 Sácame de la red que me han tendido, * porque Tú eres mi amparo.
30:6 En tus manos encomiendo mi espíritu: * Tú, el Dios leal, me librarás;
30:7 Tú aborreces * a los que veneran ídolos inertes,
30:7 Pero yo confío en el Señor; * tu misericordia sea mi gozo y mi alegría.
30:8 Te has fijado en mi aflicción, * velas por mi vida en peligro;
30:9 No me has entregado en manos del enemigo, * has puesto mis pies en un camino ancho.
30:10 Misericordia, Señor, que estoy en peligro: * se consumen de dolor mis ojos, mi garganta y mis entrañas.
30:11 Mi vida se gasta en el dolor; * mis años, en los gemidos;
30:11 Mi vigor decae con las penas, * mis huesos se consumen.
30:12 Soy la burla de todos mis enemigos, la irrisión de mis vecinos, * el espanto de mis conocidos:
30:12 Me ven por la calle y escapan de mí. * Me han olvidado como a un muerto,
30:13 Me han desechado como a un cacharro inútil. * Oigo el cuchicheo de la gente, y todo me da miedo;
30:14 Se conjuran contra mí * y traman quitarme la vida.
30:15 Pero yo confío en ti, Señor, * te digo: «Tú eres mi Dios». En tus manos están mis azares:
30:16 Líbrame * de los enemigos que me persiguen;
30:17 Haz brillar tu rostro sobre tu siervo, sálvame por tu misericordia. * Señor, que no me avergüence de haberte invocado,
30:18 Que se avergüencen los malvados y bajen mudos al abismo; * queden mudos los labios mentirosos,
30:19 Que profieren insolencias contra el justo * con soberbia y desprecio.
30:20 ¡Qué bondad tan grande, Señor, * reservas para tus fieles,
30:20 Y concedes a los que a ti se acogen * a la vista de todos!
30:21 En el asilo de tu presencia los escondes * de las conjuras humanas;
30:21 Los ocultas en tu tabernáculo, * frente a las lenguas pendencieras.
30:22 Bendito el Señor, * que ha hecho por mí prodigios de misericordia en la ciudad amurallada.
30:23 Yo decía en mi ansiedad: * «Me has arrojado de tu vista»;
30:23 Pero Tú escuchaste mi voz suplicante * cuando yo te gritaba.
30:24 Amad al Señor, fieles suyos; * el Señor guarda a sus leales, y a los soberbios los castiga con creces.
30:25 Sed fuertes y valientes de corazón * los que esperáis en el Señor.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. O love the Lord, all ye his saints: for the Lord will require truth.
Ant. Lætámini in Dómino, * et exsultáte iusti, et gloriámini omnes recti corde.
Psalmus 31 [8]
31:1 Beáti quorum remíssæ sunt iniquitátes: * et quorum tecta sunt peccáta.
31:2 Beátus vir, cui non imputávit Dóminus peccátum, * nec est in spíritu eius dolus.
31:3 Quóniam tácui, inveteravérunt ossa mea, * dum clamárem tota die.
31:4 Quóniam die ac nocte graváta est super me manus tua: * convérsus sum in ærúmna mea, dum confígitur spina.
31:5 Delíctum meum cógnitum tibi feci: * et iniustítiam meam non abscóndi.
31:5 Dixi: Confitébor advérsum me iniustítiam meam Dómino: * et tu remisísti impietátem peccáti mei.
31:6 Pro hac orábit ad te omnis sanctus, * in témpore opportúno.
31:6 Verúmtamen in dilúvio aquárum multárum, * ad eum non approximábunt.
31:7 Tu es refúgium meum a tribulatióne, quæ circúmdedit me: * exsultátio mea, érue me a circumdántibus me.
31:8 Intelléctum tibi dabo, et ínstruam te in via hac, qua gradiéris: * firmábo super te óculos meos.
31:9 Nolíte fíeri sicut equus et mulus, * quibus non est intelléctus.
31:9 In camo et freno maxíllas eórum constrínge, * qui non appróximant ad te.
31:10 Multa flagélla peccatóris, * sperántem autem in Dómino misericórdia circúmdabit.
31:11 Lætámini in Dómino et exsultáte, iusti, * et gloriámini, omnes recti corde.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Lætámini in Dómino, et exsultáte iusti, et gloriámini omnes recti corde.
Ant. Alegraos en el Señor * y regocijaos, oh justos; y gloriaos en Él todos los de recto corazón.
Salmo 31 [8]
31:1 Dichoso el que está absuelto de su culpa, * a quien le han sepultado su pecado;
31:2 Dichoso el hombre * a quien el Señor no le apunta el delito.
31:3 Mientras callé se consumían mis huesos, * rugiendo todo el día,
31:4 Porque día y noche tu mano pesaba sobre mí; * mi savia se había vuelto un fruto seco.
31:5 Había pecado, lo reconocí, * no te encubrí mi delito;
31:5 Propuse: «Confesaré al Señor mi culpa», * y Tú perdonaste mi culpa y mi pecado.
31:6 Por eso, que todo fiel te suplique * en el momento de la desgracia:
31:6 La crecida de las aguas caudalosas * no lo alcanzará.
31:7 Tú eres mi refugio, me libras del peligro, * me rodeas de cantos de liberación.
31:8 Te instruiré y te enseñaré el camino que has de seguir, * fijaré en ti mis ojos.
31:9 No seáis irracionales * como caballos y mulos,
31:9 Cuyo brío hay que domar con freno y brida; * si no, no puedes acercarte.
31:10 Los malvados sufren muchas penas; * al que confía en el Señor, la misericordia lo rodea.
31:11 Alegraos, justos, y gozad con el Señor; * aclamadlo, los de corazón sincero.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Alegraos en el Señor y regocijaos, oh justos; y gloriaos en Él todos los de recto corazón.
Ant. Timéte Dóminum * omnes Sancti eius, quóniam nihil deest timéntibus eum: ecce óculi Dómini super iustos, et aures eius ad preces eórum.
Psalmus 33 [9]
33:2 Benedícam Dóminum in omni témpore: * semper laus eius in ore meo.
33:3 In Dómino laudábitur ánima mea: * áudiant mansuéti, et læténtur.
33:4 Magnificáte Dóminum mecum: * et exaltémus nomen eius in idípsum.
33:5 Exquisívi Dóminum, et exaudívit me: * et ex ómnibus tribulatiónibus meis erípuit me.
33:6 Accédite ad eum, et illuminámini: * et fácies vestræ non confundéntur.
33:7 Iste pauper clamávit, et Dóminus exaudívit eum: * et de ómnibus tribulatiónibus eius salvávit eum.
33:8 Immíttet Ángelus Dómini in circúitu timéntium eum: * et erípiet eos.
33:9 Gustáte, et vidéte quóniam suávis est Dóminus: * beátus vir, qui sperat in eo.
33:10 Timéte Dóminum, omnes sancti eius: * quóniam non est inópia timéntibus eum.
33:11 Dívites eguérunt et esuriérunt: * inquiréntes autem Dóminum non minuéntur omni bono.
33:12 Veníte, fílii, audíte me: * timórem Dómini docébo vos.
33:13 Quis est homo qui vult vitam: * díligit dies vidére bonos?
33:14 Próhibe linguam tuam a malo: * et lábia tua ne loquántur dolum.
33:15 Divérte a malo, et fac bonum: * inquíre pacem, et perséquere eam.
33:16 Óculi Dómini super iustos: * et aures eius in preces eórum.
33:17 Vultus autem Dómini super faciéntes mala: * ut perdat de terra memóriam eórum.
33:18 Clamavérunt iusti, et Dóminus exaudívit eos: * et ex ómnibus tribulatiónibus eórum liberávit eos.
33:19 Iuxta est Dóminus iis, qui tribuláto sunt corde: * et húmiles spíritu salvábit.
33:20 Multæ tribulatiónes iustórum: * et de ómnibus his liberábit eos Dóminus.
33:21 Custódit Dóminus ómnia ossa eórum: * unum ex his non conterétur.
33:22 Mors peccatórum péssima: * et qui odérunt iustum, delínquent.
33:23 Rédimet Dóminus ánimas servórum suórum: * et non delínquent omnes qui sperant in eo.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Timéte Dóminum omnes Sancti eius, quóniam nihil deest timéntibus eum: ecce óculi Dómini super iustos, et aures eius ad preces eórum.
Ant. Temed al Señor * todos sus santos, porque nada falta a los que le temen; el Señor tiene fijos sus ojos sobre los justos, y atentos sus oídos a las plegarias que le hacen.
Salmo 33 [9]
33:2 Bendigo al Señor en todo momento, * su alabanza está siempre en mi boca;
33:3 Mi alma se gloría en el Señor: * que los humildes lo escuchen y se alegren.
33:4 Proclamad conmigo la grandeza del Señor, * ensalcemos juntos su nombre.
33:5 Yo consulté al Señor, y me respondió, * me libró de todas mis ansias.
33:6 Contempladlo y quedaréis radiantes, * vuestro rostro no se avergonzará.
33:7 Si el afligido invoca al Señor, Él lo escucha * y lo salva de sus angustias.
33:8 El ángel del Señor acampa en torno a sus fieles * y los protege.
33:9 Gustad y ved qué bueno es el Señor, * dichoso el que se acoge a Él.
33:10 Todos sus santos, temed al Señor, * porque nada les falta a los que le temen;
33:11 Los ricos empobrecen y pasan hambre, * los que buscan al Señor no carecen de nada.
33:12 Venid, hijos, escuchadme: * os instruiré en el temor del Señor;
33:13 ¿Hay alguien que ame la vida y * desee días de prosperidad?
33:14 Guarda tu lengua del mal, * tus labios de la falsedad;
33:15 Apártate del mal, obra el bien, * busca la paz y corre tras ella.
33:16 Los ojos del Señor miran a los justos, * sus oídos escuchan sus gritos;
33:17 Pero el Señor se enfrenta con los malhechores, * para borrar de la tierra su memoria.
33:18 Cuando uno grita, el Señor lo escucha * y lo libra de sus angustias;
33:19 El Señor está cerca de los atribulados, * salva a los abatidos.
33:20 Aunque el justo sufra muchos males, * de todos lo libra el Señor;
33:21 Él cuida de todos sus huesos, * y ni uno solo se quebrará.
33:22 La maldad da muerte al malvado, * los que odian al justo serán castigados.
33:23 El Señor redime a sus siervos, * no será castigado quien se acoge a Él.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Temed al Señor todos sus santos, porque nada falta a los que le temen; el Señor tiene fijos sus ojos sobre los justos, y atentos sus oídos a las plegarias que le hacen.
Ant. Dómine, spes Sanctórum * et turris fortitúdinis eórum, dedísti hereditátem timéntibus nomen tuum, et habitábunt in tabernáculo tuo in sǽcula.
Psalmus 60 [10]
60:2 Exáudi, Deus, deprecatiónem meam: * inténde oratióni meæ.
60:3 A fínibus terræ ad te clamávi: * dum anxiarétur cor meum, in petra exaltásti me.
60:4 Deduxísti me, quia factus es spes mea: * turris fortitúdinis a fácie inimíci.
60:5 Inhabitábo in tabernáculo tuo in sǽcula: * prótegar in velaménto alárum tuárum.
60:6 Quóniam tu, Deus meus, exaudísti oratiónem meam: * dedísti hereditátem timéntibus nomen tuum.
60:7 Dies super dies regis adícies: * annos eius usque in diem generatiónis et generatiónis.
60:8 Pérmanet in ætérnum in conspéctu Dei: * misericórdiam et veritátem eius quis requíret?
60:9 Sic psalmum dicam nómini tuo in sǽculum sǽculi: * ut reddam vota mea de die in diem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dómine, spes Sanctórum et turris fortitúdinis eórum, dedísti hereditátem timéntibus nomen tuum, et habitábunt in tabernáculo tuo in sǽcula.
Ant. Oh Señor, * esperanza de los Santos, baluarte fortísimo contra el enemigo, Tú has concedido la herencia a los que temen tu nombre, los cuales habitarán para siempre en tu tabernáculo.
Salmo 60 [10]
60:2 Dios mío, escucha mi clamor, * atiende a mi súplica;
60:3 Te invoco desde el confín de la tierra * con el corazón abatido: llévame a una roca inaccesible,
60:4 Porque Tú eres mi refugio * y mi bastión contra el enemigo.
60:5 Habitaré siempre en tu morada, * refugiado al amparo de tus alas;
60:6 Porque Tú, ¡oh Dios!, escucharás mis deseos * y me darás la heredad de los que veneran tu nombre.
60:7 Añade días a los días del rey, * que sus años alcancen varias generaciones;
60:8 Que reine siempre en presencia de Dios, * que tu gracia y tu lealtad le hagan guardia.
60:9 Yo tañeré siempre en tu honor, * e iré cumpliendo mis votos día tras día.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Oh Señor, esperanza de los Santos, baluarte fortísimo contra el enemigo, Tú has concedido la herencia a los que temen tu nombre, los cuales habitarán para siempre en tu tabernáculo.
Ant. Dómine, * Deus virtútum, beati omnes, qui sperant in te: † non privábis bonis eos, qui ámbulant in æquitáte: † in sǽcula sǽculorum laudábunt te.
Psalmus 83 [11]
83:2 Quam dilécta tabernácula tua, Dómine virtútum: * concupíscit, et déficit ánima mea in átria Dómini.
83:3 Cor meum, et caro mea * exsultavérunt in Deum vivum.
83:4 Étenim passer invénit sibi domum: * et turtur nidum sibi, ubi ponat pullos suos.
83:4 Altária tua, Dómine virtútum: * Rex meus, et Deus meus.
83:5 Beáti, qui hábitant in domo tua, Dómine: * in sǽcula sæculórum laudábunt te.
83:6 Beátus vir, cuius est auxílium abs te: * ascensiónes in corde suo dispósuit, in valle lacrimárum in loco, quem pósuit.
83:8 Étenim benedictiónem dabit legislátor, ibunt de virtúte in virtútem: * vidébitur Deus deórum in Sion.
83:9 Dómine, Deus virtútum, exáudi oratiónem meam: * áuribus pércipe, Deus Iacob.
83:10 Protéctor noster, áspice, Deus: * et réspice in fáciem Christi tui:
83:11 Quia mélior est dies una in átriis tuis, * super míllia.
83:11 Elégi abiéctus esse in domo Dei mei: * magis quam habitáre in tabernáculis peccatórum.
83:12 Quia misericórdiam, et veritátem díligit Deus: * grátiam et glóriam dabit Dóminus.
83:13 Non privábit bonis eos, qui ámbulant in innocéntia: * Dómine virtútum, beátus homo, qui sperat in te.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dómine, Deus virtútum, beati omnes, qui sperant in te: † non privábis bonis eos, qui ámbulant in æquitáte: † in sǽcula sǽculorum laudábunt te.
Ant. O Lord, God of hosts, blessed are all those who hope in Thee: He will not deprive of good things them that walk in justice: they will praise Thee forever and ever.
Salmo 83 [11]
83:2 ¡Qué deseables son tus moradas, Señor de los ejércitos! * Mi alma se consume y anhela los atrios del Señor,
83:3 Mi corazón y mi carne * retozan por el Dios vivo.
83:4 Hasta el gorrión ha encontrado una casa; * la golondrina, un nido donde colocar sus polluelos:
83:4 Tus altares, Señor de los ejércitos, * Rey mío y Dios mío.
83:5 Dichosos los que viven en tu casa, * alabándote siempre.
83:6 Dichosos los que encuentran en ti su fuerza * al preparar su peregrinación: cuando atraviesan áridos valles, los convierten en oasis,
83:8 Como si la lluvia temprana los cubriera de bendiciones; caminan de baluarte en baluarte * hasta ver a Dios en Sión.
83:9 Señor de los ejércitos, escucha mi súplica; * atiéndeme, Dios de Jacob.
83:10 Fíjate, oh Dios, en nuestro Escudo, * mira el rostro de tu Ungido.
83:11 Vale más un día en tus atrios * que mil en mi casa,
83:11 Y prefiero el umbral de la casa de Dios * a vivir con los malvados.
83:12 Porque el Señor es sol y escudo, * Él da la gracia y la gloria;
83:13 El Señor no niega sus bienes a los de conducta intachable. * ¡Señor de los ejércitos, dichoso el hombre que confía en ti!
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. O Lord, God of hosts, blessed are all those who hope in Thee: He will not deprive of good things them that walk in justice: they will praise Thee forever and ever.
Ant. Qui dilígitis Dóminum, * lætámini in Dómino, et confitémini memóriæ sanctitátis eius.
Psalmus 96 [12]
96:1 Dóminus regnávit, exsúltet terra: * læténtur ínsulæ multæ.
96:2 Nubes, et calígo in circúitu eius: * iustítia, et iudícium corréctio sedis eius.
96:3 Ignis ante ípsum præcédet, * et inflammábit in circúitu inimícos eius.
96:4 Illuxérunt fúlgura eius orbi terræ: * vidit, et commóta est terra.
96:5 Montes, sicut cera fluxérunt a fácie Dómini: * a fácie Dómini omnis terra.
96:6 Annuntiavérunt cæli iustítiam eius: * et vidérunt omnes pópuli glóriam eius.
96:7 Confundántur omnes, qui adórant sculptília: * et qui gloriántur in simulácris suis.
96:7 Adoráte eum, omnes Ángeli eius: * audívit, et lætáta est Sion.
96:8 Et exsultavérunt fíliæ Iudæ, * propter iudícia tua, Dómine:
96:9 Quóniam tu Dóminus Altíssimus super omnem terram: * nimis exaltátus es super omnes deos.
96:10 Qui dilígitis Dóminum, odíte malum: * custódit Dóminus ánimas sanctórum suórum, de manu peccatóris liberábit eos.
96:11 Lux orta est iusto, * et rectis corde lætítia.
96:12 Lætámini, iusti, in Dómino: * et confitémini memóriæ sanctificatiónis eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Qui dilígitis Dóminum, lætámini in Dómino, et confitémini memóriæ sanctitátis eius.
Ant. Oh vosotros, los que amáis al Señor, * aborreced el mal, alegraos, y celebrad con alabanzas su santa memoria.
Salmo 96 [12]
96:1 El Señor reina, la tierra goza, * se alegran las islas innumerables.
96:2 Tiniebla y nube lo rodean, * justicia y derecho sostienen su trono.
96:3 Delante de Él avanza el fuego, * abrasando en torno a los enemigos;
96:4 Sus relámpagos deslumbran el orbe, * y, viéndolos, la tierra se estremece.
96:5 Los montes se derriten como cera * ante el dueño de toda la tierra;
96:6 Los cielos pregonan su justicia, * y todos los pueblos contemplan su gloria.
96:7 Los que adoran estatuas se sonrojan, * los que ponen su orgullo en los ídolos;
96:7 Ante Él se postran todos los dioses, * lo oye Sión, y se alegra,
96:8 Se regocijan las ciudades de Judá * por tus sentencias, Señor;
96:9 Porque Tú eres, Señor, altísimo sobre toda la tierra, * encumbrado sobre todos los dioses.
96:10 El Señor ama al que aborrece el mal, * protege la vida de sus fieles y los libra de los malvados.
96:11 Amanece la luz para el justo, * y la alegría para los rectos de corazón.
96:12 Alegraos, justos, con el Señor, * celebrad su santo nombre.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Oh vosotros, los que amáis al Señor, aborreced el mal, alegraos, y celebrad con alabanzas su santa memoria.
℣. Exsúltent iusti in conspéctu Dei.
℟. Et delecténtur in lætítia.
℣. Gócense los justos en la presencia de Dios.
℟. Y llénense de alegría.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádiuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
Absolución. Que nos auxilie la clemencia y misericordia de aquel que vive y reina con el Padre y el Espíritu Santo por los siglos de los siglos. Amén.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.

Lectio 5
Ex sancto Ioánne Damascéno
In historia beati Iosaphat, cap. 2. circa finem
Beáti isti ac ter beáti, ut qui Dei amóre flagrárunt, atque ob ipsíus caritátem ómnia pro níhilo duxérunt. Síquidem lácrimas profudérunt, diéque ac nocte in luctu versáti sunt, ut perpétuam consolatiónem adisceréntur: seípsos ultro depressérunt, ut illic in altum attolleréntur. Carnes suas fame ac siti et vigíllis confecérunt, ut illic paradísis delíciæ et exsultࢱtio Ipsos excíperent.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Sacerdótes Dei, benedícite Deum
* Sancti et húmiles corde laudáte Deum.
℣. Spíritus et ánimæ iustárum, hymnum dícite Deo nostro.
℟. Sancti et húmiles corde laudáte Deum.

℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Dios Padre todopoderoso tenga piedad y misericordia de nosotros. Amén.

Lectura 5
From St John Damascene
Life of Barlaam and Josophat
Blessed, yea, thrice blessed, are they that have them loved God, and, for his love's sake, have counted their suffering as nothing worth. For they wept and here mourned, day and night, that they might gain glory and everlasting comfort: they humbled themselves after willingly, that there they might be exalted: they afflicted the flesh with hunger and thirst and vigil, that there they might come to the pleasures and joys of Paradise.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. O ye priests of God, bless God
* ye saints and humble of heart, praise God.
℣. Sing hymns to God, ye spirits and souls of the just.
℟. Ye saints and humble of heart, praise God.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.

Lectio 6
Spíritus Sancti tabernáculum per cordis puritátem exstitérunt, quemádmodum scriptum est: Inhabitábo in ipsis et inambulábo. Seípsis mundo crucifixérunt, ut ad Christi déxteram starent: lumbos suos in veritáte succinxérunt, atque in promptu semper lámpades habuérunt, immortális Sponsi advéntum expectántes. Nam, cum mentis óculis prǽditi essent, hórrendum illum diem semper prospiciébant, atque tum futurórum bonórum, tum futurórum bonórum, tum futúri supplícii contemplatiónem ita in corde defíxam gerébant, ut ab ipsa nunquam divelleréntur. Atque hic laboráre studuérunt, ut sempitérnæ glóriæ cómpotes essent: perturbatiónum expértes, non secus atque Angeli fuérunt, ac nunc cum illis, quorum vitam imitáti sunt, choréas agunt.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Isti sunt viri sancti, quos elégit Dóminus in caritáte non ficta, et dedit illis glóriam sempitérnam:
* Quorum doctrína fulget Ecclésia, ut sole luna.
℣. Sancti per fidem vicérunt regna: operáti sunt iustítiam.
℟. Quorum doctrína fulget Ecclésia, ut sole luna.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que Cristo nos conceda el gozo de la vida eterna. Amén.

Lectura 6
By their purity of heart they became a tabernacle of the Holy Ghost, as it is written, "I will dwell in them and walk in them." They crucified themselves unto the world, that they might stand at the right hand of the Crucified: they girt their loins with truth, and alway had their lamps ready, looking for the coming of the immortal bridegroom. The eye of their mind being enlightened, they continually looked forward to that awful hour, and kept the contemplation of future happiness and everlasting punishment immovable from their hearts, and pained themselves to labour, that they might not lose eternal glory. They became passionless as the Angels, and now they weave the dance in their fellowship, whose lives also they imitated.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Estos son los hombres santos, a quienes eligió el Señor con caridad sincera, y a los que dio la gloria eterna:
* La Iglesia es iluminada por su doctrina como la luna por el sol.
℣. Los Santos mediante la fe consiguieron el reino; y obraron la justicia.
℟. La Iglesia es iluminada por su doctrina como la luna por el sol.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.

Lectio 7
Beáti illi ac ter beáti, quóniam firmis mentis óculis præséntium rerum vanitátem, atque humánæ prosperitátis incertitúdinem et inconstántiam perspexérunt, eáque reíecta, sempitérna bona sibi ipsis condidérunt, ac vitam eam, quæ nunquam óccidit, nec morte interrúmpitur, arripuérunt.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Tamquam aurum in fornáce probávit eléctos Dóminus, et quasi holocáusti hóstiam accépit illos: et in témpore erit respéctus illórum:
* Quóniam donum et pax est eléctis Dei.
℣. Qui confídunt in illum, intélligent veritátem, et fidéles in dilectióne acquiéscent illi.
℟. Quóniam donum et pax est eléctis Dei.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que Dios encienda en nuestros corazones el fuego de su amor. Amén.

Lectura 7
Blessed, yea, thrice blessed are they, because with sure spiritual vision they discerned the vanity of this present world and the uncertainty and inconstancy of mortal fortune, and cast it aside, and laid up for themselves everlasting blessings, and laid hold of that life which never faileth, nor is broken by death.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. El Señor probó a sus escogidos como al oro en el crisol, y los recibió como víctimas de holocausto; y en su tiempo se les dará la recompensa.
* Porque la gracia y la paz es para sus escogidos.
℣. Los que en Él confian, entenderán la verdad; y los que guardan fidelidad a su amor le permanecerán adictos.
℟. Porque la gracia y la paz es para sus escogidos.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. A cunctis vítiis et peccátis absólvat nos virtus sanctæ Trinitátis. Amen.

Lectio 8
Hos ígitiur admirándos et sanctos viros nos quoque indígni ac despicábiles imitári studémus. Verum eórum vitæ cæléstis fastígium mínime asséqimur, sed pro infirmitátis nostræ ac míseræ facultátis módulo eórum vitam exprímus; atque ipsórum hábitum gérimus, étiam sui ópera non assequámur. Etenim, divínam hanc professiónem, peccátum propulsáre, atque incorruptiónis per divínum baptísma nobis concéssæ sóciam et opitulatrícem esse, perspéctum habémus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Propter testaméntum Dómini, et leges patérnas, Sancti Dei perstitérunt in amóre fraternitátis:
* Quia unus fuit semper spíritus in eis, et una fides.
℣. Ecce quam bonum et quam iucúndum habitáre fratres in unum.
℟. Quia unus fuit semper spíritus in eis, et una fides.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Quia unus fuit semper spíritus in eis, et una fides.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición.

Lectura 8
These then are the marvellous holy men whose with their examples we, that are poor and vile, strive to imitate, contrast but cannot attain to the high level of the life of these heavenly citizens. Nevertheless, so far as is in misery possible for our weakness and feeble power, we take of this assured that this holy profession is a means to perfection and an aid to the incorruption given us by holy baptism.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. A causa de la alianza con Dios y de las leyes paternas, los santos perseveraron en el amor fraterno:
* Porque siempre tuvieron un mismo espíritu y una misma fe.
℣. ¡Cuán bueno y agradable es que los hermanos no tengan más que un corazón!
℟. Porque siempre tuvieron un mismo espíritu y una misma fe.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Porque siempre tuvieron un mismo espíritu y una misma fe.
Nocturn III.
Ant. Laudem dícite * Deo nostro omnes Sancti eius: et qui timétis eum pusílli et magni: † quóniam regnávit Dóminus Deus noster omnípotens. † Gaudeámus, et exsultémus: et demus glóriam ei.
Canticum Sapientiæ [13]
Sap 3:1-6
3:1 Iustorum autem animæ in manu Dei sunt, * et non tangent illos tormentum mortis.
3:2 Visi sunt oculis insipientium mori, * et æstimata est afflictio exitus illorum,
3:3 Et quod a nobis est iter exterminium; * illi autem sunt in pace:
3:4 Etsi coram hominibus tormenta passi sunt, * spes illorum immortalitate plena est.
3:5 In paucis vexati sunt, in multis bene disponentur, * quoniam Deus tentavit eos, et invenit illos dignos se.
3:6 Tamquam aurum in fornace probavit illos, † et quasi holocausti hostiam accepit illos, * et in tempore erit respectus illorum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Nocturn III.
Ant. Give praise to our God, all ye his saints; and you that fear him, little and great. For the Lord our God the Almighty hath reigned. Let us be glad and rejoice, and give glory to him.
Cántico de la Sabiduría [13]
Sab 3:1-6
3:1 Las almas de los justos están en mano de Dios, * y no llegará a ellas el tormento de la muerte.
3:2 A ojos de los insensantos pareció que morían, * y su tránsito se vio como una desgracia.
3:3 Y como un aniquilamiento su partida de entre nosotros; * mas ellos, a la verdad, reposan en paz.
3:4 Y si delante de los hombres han padecido tormentos, * su esperanza está llena de inmortalidad.
3:5 Su tribulación ha sido en lo poco, y en lo mucho su galardón, * porque Dios hizo prueba de ellos, y hallólos dignos de sí.
3:6 Probólos como al oro en el crisol, † y los aceptó como víctima de holocausto, * y a su tiempo tendrán recompensa.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Canticum Sapientiæ [14]
Sap 3:7-9
3:7 Fulgébunt iusti, * et tamquam scintíllæ in arundinéto discúrrent.
3:8 Iudicábunt natiónes, et dominabúntur pópulis, * et regnábit Dóminus illórum in perpétuum.
3:9 Qui confídunt in illo, intélligent veritátem, * et fidéles in dilectióne acquiéscent illi:
3:9 Quóniam donum * et pax est eléctis eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Cántico de la Sabiduría [14]
Sab 3:7-9
3:7 Brillarán los justos, * y como centellas que discurren por un cañaveral.
3:8 Juzgarán a las naciones y señorearán los pueblos, * el Señor reinará con ellos eternamente.
3:9 Los que confían en él entenderán la verdad, * y los fieles a su amor estarán unidos a él.
3:9 Pues la gracias y la paz * es para sus escogidos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Canticum Sapientiæ [15]
Sap 10:17-21
10:17 Réddidit Deus iustis mercédem labórum suórum, * et dedúxit illos in via mirábili:
10:17 Et fuit illis in velaménto diéi, * et in luce stellárum per noctem;
10:18 Tránstulit illos per mare Rubrum, * et transvéxit illos per aquam nímiam.
10:19 Inimícos autem illórum demérsit in mare, * et ab altitúdine inferórum edúxit illos.
10:20 Ideo iusti tulérunt spólia impiórum, * et decantavérunt, Dómine, nomen sanctum tuum,
10:21 Et victrícem manum tuam laudavérunt páriter: † quóniam sapiéntia apéruit os mutórum, * et línguas infántium fecit disértas.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Laudem dícite Deo nostro omnes Sancti eius: et qui timétis eum pusílli et magni: † quóniam regnávit Dóminus Deus noster omnípotens. † Gaudeámus, et exsultémus: et demus glóriam ei.
Cántico de la Sabiduría [15]
Sab 10:17-21
10:17 Y esta les dio a los justos el galardón de sus trabajos, * y los condujo por sendas maravillosas:
10:17 Y sirvióles de toldo durante el día, * y suplió de noche la luz de las estrellas.
10:18 Los pasó por el mar Rojo a la otra orilla, * y los fue guiando entre montañas de aguas.
110:19 Pero a sus enemigos los sumergió en el mar; * y después los hizo salir muertos del profundo abismo.
10:20 Así, los justos se llevaron los despojos de los impíos; * y celebraron con cánticos, oh Señor, tu Nombre santo:
10:21 Alabando todos a una tu diestra vencedora, † porque la sabiduría abrió la boca de los mudos, * e hizo elocuentes las lenguas de los infantes.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Give praise to our God, all ye his saints; and you that fear him, little and great. For the Lord our God the Almighty hath reigned. Let us be glad and rejoice, and give glory to him.
℣. Iusti autem in perpétuum vivent.
℟. Et apud Dóminum est merces eórum.
℣. Los justos vivirán eternamente.
℟. Y su galardón está en el Señor.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
Absolución. El Señor omnipotente y misericordioso desate las cadenas de nuestros pecados. Amén.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.

Lectio 9
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthǽum
Matt 19:27-29
In illo témpore: Dixit Petrus ad Iesum: Ecce nos relíquimus ómnia, et secúti sumus te: quid ergo erit nobis? Et réliqua.

Homilía sancti Bernárdi Abbátis
De Sermone sancti Bernardi Abbatis
Modo útique, fratres, audístis in Evangélio promitténtem Dóminum et dic éntem discípulis: Sedébitis super sedes, iudicántes duódecim tribus Israël. Ecce quies sessiónis et honor iudícii. Nam et ipse Dóminus ad hæc nóluit perveníre, nisi per humilitátem et labórem. Unde et morte turpíssima condemnátus est, interrogátus torméntis, et oppróbriis saturátus: útique ut inimícus induátur confusióne, ipse páriter et omnes, qui imitántur eum, et prætergrediúntur viam. Ipse est, o iníque, ipse est, qui sessúrus est in sede maiestátis suæ símilis Altíssimo, et coaltíssimus ei. Hoc útique cogitavérunt Angeli sancti, qui, cadénte malígno, apostasíæ illíus non consensérunt, nobis relinquéntes exémplum, ut, quemádmodum ipsi elegérunt ministráre, sic et nos faciámus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Abstérget Deus omnem lácrimam ab óculis Sanctórum: et iam non erit ámplius neque luctus, neque clamor, sed nec ullus dolor:
* Quóniam prióra transiérunt.
℣. Non esúrient, neque sítient ámplius, neque cadet super illos sol, neque ullus æstus.
℟. Quóniam prióra transiérunt.

℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que la lectura del Evangelio nos salve y nos proteja. Amén.

Lectura 9
Reading from the Holy Gospel according to Matthew
Mt 19:27-29
At that time Peter said to Jesus: Behold we have left all things, and have followed thee: what therefore shall we have? And so on.

From a homily of St Bernard, abbot
Sermon of St Bernard on St Benedict
Brethren, you have just heard our Lord making a promise to His disciples, saying to them: "You shall sit on seats, judging the twelve tribes of Israel." Behold, the restfulness of being seated and the honor of passing judgment are promised. Now our Lord Himself was unwilling to receive these rewards except by humility and labor. Wherefore He was condemned to a most shameful death, loaded with torments, filled with opprobrium. So has He done, together with all who imitate Him in journeying on the way, in order that the enemy might be confounded. He it is, O wicked creature, He it is who will be seated on the throne of His Majesty, like to the Most High and equal to Him. The angels considered this when, at the fall of the evil one, they did not consent to his apostasy, thereby leaving us an example that as they chose to serve, so should we.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Enjugará Dios de sus ojos todas las lágrimas; y ya no habrá más llanto, ni clamor, ni dolor alguno:
* Porque las cosas de antes han pasado,
℣. Ya no tendrán hambre, ni sed, ni descargará sobre ellos el sol, ni el bochorno.
℟. Porque las cosas de antes han pasado.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ille nos benedícat, qui sine fine vivit et regnat. Amen.

Lectio 10
Qui enim labórem fúgiunt et honórem captant, illum se nóverint imitári, qui sessiónem altitudinémque quæsívit: et si non satis terret eos illíus culpa, térreat vel vindícta. Ad hæc vitánda prudéntiam nobis reliquérunt Sancti Dei, qui profécto sedébunt; ipsi, inquam, vermículi terræ iudicántes sedébunt. Nescítis, ait Apóstolus, quia et Angelos iudicábimus? Ipsi útique, qui ibant et flebant, mitténtes sémina sua, veniéntes autem vénient cum exsultatióne, portántes manípuolos suos. Qui seminavérunt labórem et vilitátem, metent honórem páriter et quiétem. Pro confusiónem enim sua dúplici et lábore, in terra sua duplícia possidébunt. Unde et dicébat quidam: Vide humilitátem meam et labórem meum.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Sancti mei, qui in carne pósiti, certámen habuístis:
* Mercédem labóris ego reddam vobis.
℣. Veníte benedícti Patris mei, percípite regnum.
℟. Mercédem labóris ego reddam vobis.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que nos bendiga Aquél que vive y reina sin fin. Amén.

Lectura 10
Let those who fly labor and seek honor know that they imitate him who sought for himself power and majesty; and if the devil's crime does not terrify them, his punishment should. The saints of God, who indeed wilt be seated in judgment, have given us an example of prudence in avoiding these vices. They, I say, in their own esteem, wretched worms of the earth, will sit in judgment. "Do you not know," says the Apostle, "that we shall judge even the angels?" They indeed who went forth weeping, sowing their seed, will come with joy carrying their sheaves. They who have sown labor and humility reap honor and rest. Because "for their double confusion and shame they wilt receive double in their land." Wherefore also a certain one has said: "Behold my lowliness and sorrow."
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Vosotros, mis santos, que viviendo en la carne tuvisteis que luchar:
* Recibiréis la recompensa que yo os daré por vuestro trabajo,
℣. Venid, benditos de mi Padre, poseed el reino.
℟. Recibiréis la recompensa que yo os daré por vuestro trabajo.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Divínum auxílium máneat semper nobíscum. Amen.

Lectio 11
Non solum autem ipsa vita, sed et promíssio vitæ ætérnæ et expectátio iustórum, lætítia est, et tanta lætítia, ut omne, quod concupíscitur, ei non váleat comparári. Hanc quoque prudéntiam nobis Apóstoli sancti seminavérunt, quando, recedéntibus his, qui sapiéntiam huius mundi sequebántur, quæ stultítia est apud Deum, et prudéntiam carnis, quæ mortem operátur et inimíca est Deo; ipsi Dóminuo adhæsérunt. Mártyres vero maniféstum est fortitúdinem seminásse. Porro Confessóres sectáti sunt iustítiam in omni vita sua. Hoc enim ínterest inter Mártyres et Confessóres, quod inter Petrum simul ómnia relinquéntem, et Abraham substántiam mundi in bonos usus expendéntem: sic enim illi consummáti in brevi explevérunt témpora multa; isti vero longa et multímoda traxére martýria. Vírgines sanctæ planum est, quia temperántiam seminavérunt, quæ sic libídinem calcavérunt.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Sint lumbi vestri præcíncti, et lucérnæ ardéntes in mánibus vestris:
* Et vos símiles homínibus exspectántibus dóminum suum, quando revertátur a núptiis.
℣. Vigiláte ergo, quia nescítis qua hora Dóminus vester ventúrus sit.
℟. Et vos símiles homínibus exspectántibus dóminum suum, quando revertátur a núptiis.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que la ayuda de Dios nos acompañe siempre. Amén.

Lectura 11
Not only that life itself, but also the promises of eternal life and the eager anticipation of it, are a joy for the just, and, a joy so great that anything to be desired cannot be compared with it. At the time when the followers of the wisdom of this world, which is indeed foolishness in God's sight, and of the prudence of the flesh, which worketh death and is inimical to God, withdrew from Christ, the holy apostles, when they clung to our Lord, sowed for us the seed of prudence. Manifestly, the martyrs sowed fortitude; the confessors followed justice throughout their lives. The same comparison exists between the martyrs and confessors as between Peter leaving all things, and Abraham using the wealth of this world for good purposes. For as the martyrs, having become perfect in a short time, filled out for a long time, so did the confessors endure long and varied martyrdoms. Plainly, the virgins who thus trod upon lust sowed temperance.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Ceñid vuestras cinturas, y tened en vuestras manos las luces ya encendidas:
* Sed semejantes a los criados que aguardan a su amo cuando vuelve de las bodas.
℣. Estad siempre prevenidos, porque ignoráis en qué hora vuestro Señor ha de venir.
℟. Sed semejantes a los criados que aguardan a su amo cuando vuelve de las bodas.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.

Lectio 12
Hac doctrína nos étiam ínstruit noster cæléstis pater, dux, magíster et légifer Benedíctus, et dírigit gressus nostros in viam pacis. Porro vitæ iustítia omníno róborat et ánimat nos, ut tanto magis accendámur ad agénda quæ dócuit, quanto certi sumus eum non ália docuísse quam fécerit. Sermo quidem vivus et éfficax, exemplum óperis est, plúrimum fáciens suadíbile quod dícitur, dum monstrat factíbile quod suadétur. In hunc ergo modum sánctitas confórtat, pietátis infórmat, iustítia confírmat. Quantæ enim pietátis fuit, quod non solum præséntibus prófuit, sed et pro futúris sollícitus fuit? Pascit vita, pascit doctrína, pascit intercéssione. Per quam incessánter adiúti, fructificáte et vos, caríssimi, quóniam in hoc pósiti estis, ut eátis et fructum afferátis. Imitémur et hunc; quóniam ad hoc venit, ut formam nbis tráderet, et viam demonstráret.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Córpora Sanctórum in pace sepúlta sunt,
* Et nómina eórum vivent in generatiónem et generatiónem.
℣. Sapiéntiam Sanctórum narrent pópuli, † et laudem eórum pronúntiet Ecclésia.
℟. Et nómina eórum vivent in generatiónem et generatiónem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Et nómina eórum vivent in generatiónem et generatiónem.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que el Rey de los ángeles nos agregue a los ciudadanos del cielo. Amén.

Lectura 12
Our heavenly father, guide, master, and legislator, Benedict, also instructs us in this doctrine and directs our steps along the way of peace. Moreover, he strengthens and animates us for a life of justice in such a way that we are so much the more impelled to practice what he taught as we are certain that he taught not otherwise than he acted. The example of works is indeed a living and effective sermon, since it makes what is spoken most persuasive, showing that that which is urged is possible. In this regard his sanctity comforts us, his piety instructs us, his justice strengthens us. With what great piety was he not animated who provided not only for his children present, but was also solicitous for those of the future! He nourishes us by his life, his teaching, and by his intercession. Being always thus helped, dearly beloved, become fruitful; since for this were you appointed, "that you should go and bring forth fruit." Let us imitate him, because for this end he came, that he might give us the example and show us the way.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Their bodies are buried in peace,
* And their name liveth unto generation and generation.
℣. Let the people shew forth the wisdom of the saints, and the church declare their praise.
℟. And their name liveth unto generation and generation.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. And their name liveth unto generation and generation.


Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:

(Fit reverentia) Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra * maiestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ maiestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.

Fit reverentia
Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.

Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Iudex créderis * esse ventúrus.

Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.

Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória numerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.

Fit reverentia, secundum consuetudinem
Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.

Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.


Te Deum
A ti, oh Dios, alabamos: * a ti, oh Señor, te confesamos.
A ti, Padre Eterno, * reconoce y venera toda la tierra;
A ti todos los Ángeles, * a ti los cielos y todas las Potestades;
A ti los Querubines y Serafines, * claman sin cesar:

(Reverencia) Santo, Santo, Santo * el Señor Dios de los ejércitos.

Llenos están los cielos y la tierra * de la Majestad de tu gloria.
A ti el glorioso coro * de los Apóstoles,
A ti la venerable muchedumbre * de los Profetas,
A ti alaba el numeroso ejército * de los Mártires.
A ti la Iglesia santa * confiesa por toda la redondez de la tierra:
Por Padre * de inmensa majestad;
Y que debe ser adorado * tu verdadero y único Hijo;
Y también el Espíritu Santo * consolador.
Tú, oh Cristo, * eres Rey de la gloria.
Tú, el Hijo sempiterno * del Padre.

Reverencia
Tú, para rescatarnos * te hiciste hombre, y no tuviste a menos encerrarte en el seno de una Virgen.

Tú, destruido el imperio de la muerte, * abriste a los fieles el reino de los cielos.
Tú estás sentado a la diestra de Dios, * en la gloria del Padre.
Y de allí creemos * que vendrás a juzgarnos.

El siguiente verso se dice de rodillas.
Por esto te suplicamos socorras a tus siervos, * a quienes con tu sangre preciosa redimiste.

Haz que en la eterna gloria * seamos del número de tus santos.
Salva, Señor, a tu pueblo, * y bendice a tu herencia.
Y gobiérnalos, * y ensálzalos para siempre.
Todos los días * te bendecimos.

Reverencia, como es costumbre
Y alabamos tu nombre en los siglos, * y en los siglos de los siglos.

Dígnate, Señor, conservarnos * sin pecado en este día.
Ten, Señor, piedad de nosotros; * sí, ten de nosotros piedad.
Descienda, Señor, tu misericordia sobre nosotros, * pues pusimos en ti nuestra esperanza.
En ti, Señor, esperaré: * nunca seré confundido.
Sequéntia +︎ sancti Evangélii secúndum Matthǽum
Matt 19:27-29
℟. Glória tibi, Dómine.
In illo témpore: Dixit Petrus ad Iesum: Ecce, nos relíquimus ómnia, et secúti sumus te: quid ergo erit nobis? Iesus autem dixit illis: Amen, dico vobis, quod vos, qui secuti estis me, in regeneratióne, cum séderit Fílius hóminis in sede maiestátis suæ, sedébitis et vos super sedes duódecim, iudicántes duódecim tribus Israël. Et omnis, qui relíquerit domum, vel fratres, aut soróres, aut patrem, aut matrem, aut uxórem, aut fílios, aut agros, propter nomen meum, céntuplum accípiet, et vitam ætérnam possidébit.
℟. Amen

Te decet laus, te decet hymnus: tibi glória Deo Patri, et Fílio, cum Spíritu Sancto in sǽcula sæculórum. Amen.

Oratio {ex Proprio Sanctorum}
Orémus.
Concéde, quǽsumus omnípotens Deus, ut ad meliórem vitam sanctórum Monachórum exémplua non próvocent: † quátenus, quorum solémnia ágimus, * étiam actus imitémur.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
℟. Glory be to you, O Lord.

℟. Amen

A ti se te debe la alabanza, a ti el himno y la gloria, Dios Padre, Hijo y Espíritu Santo por los siglos de los siglos. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Oración {del Propio de los Santos}
Oremos.
Concéde, quǽsumus omnípotens Deus, ut ad meliórem vitam sanctórum Monachórum exémplua non próvocent: † quátenus, quorum solémnia ágimus, * étiam actus imitémur.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.

El resto se omite, salvo que Laúdes se haga aparte.

Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help